woensdag 17 oktober 2012

Onze burgemeester-soap

Misschien heb je ooit volgend grapje gehoord: ‘Hoe kan men in Zedelgem zien of de burgemeester in het gemeentehuis is ? Antwoord: Als zijn laarzen aan de toegangsdeur staan’. Maar hij was er, niet meneer Verhegge maar Hilaire met steeds een luisterend oor of hoe hij het zelf recent nog formuleerde ‘Ik ben altijd mezelf gebleven en was altijd bereikbaar. Onze achterdeur stond altijd open. Voor iedereen.’ 
Intussen circuleert er al de nieuwe versie van het grapje: ‘Hoe kan men zien dat het voltallige schepencollege aanwezig is op een vergadering ? Antwoord: Als de kast met kogelvrije vesten leeg is’. Het schouwspel op het overwinningsfeest van CD&V/Nieuw en de dagen erna was ontluisterend. Het ging hem om de postjes, om het geldgewin en het was zielig, heel heel zielig.
Eigenlijk was het zo gemakkelijk. In de kiesstrijd was de vraag over wie er burgemeester zou worden steeds beantwoord met de verwijzing dat de kiezer zou beslissen. Toegegeven er was een nuance bij het debat in Ter Leepe drie dagen voor de verkiezingen. Zo stelde de hr. Arnou dat indien de meerderheid behouden bleef er naast het aantal stemmen ook in beperkte mate met andere criteria zou rekening gehouden worden.
De verkiezingen gaven dan ook wat dit betreft een niet mis te interpreteren signaal. Schepen Annick Vermeulen had zich als een Calimero geprofileerd tussen de schepenen waarvan een 'publiek geheime' brief, door velen onder dwang getekend, stipuleerde dat lijsttrekker Naessens en schepen Arnou elk drie jaar burgemeester zouden worden. Deze techniek had resultaat. De gesprekken in Zedelgem gingen niet over het gevoerde of het toekomstige beleid maar over wie burgemeester zou worden, over het interne voorakkoord waarin de burgemeesterskeuze vooraf vast lag en over de afschuw hierover. Schepen Vermeulen werd dus massaal gesteund. Ze kreeg 3595 naamstemmen, bijna zoveel als het totaal van de mensen van het interne voorakkoord. De opvallend weinige kopstemmen wezen er ook op dat men Annick Vermeulen wou als burgemeester, en dat voor de volle zes jaar.
Op zondagavond kwam de aap uit de mouw. Men moest wel (een beetje) rekening houden met de kiezer maar voor sommigen was het hempje nader dan de rok en primeerde ‘de brief’, uiteraard in afgezwakte versie. De eerste twee jaar van het burgemeesterschap zou gaan naar een bekwame schepen die echter pas de zesde eindigde voor wat betreft het aantal stemmen. De beslissing om Annick Vermeulen alleen de laatste vier jaar te gunnen werd op algemeen boegeroep (en enkele scheldwoorden) onthaald; de woordvoerders moesten de zaal verlaten om een handgemeen te vermijden. Terecht voelde mevr. Vermeulen zich verraden ook door medestanders, zeker in het licht van wat er al in de kiescampagne gebeurd was. ‘Ik ben diep ontgoocheld in mijn collega's van CD&V-Nieuw, maar ik geef niet op’, schreef ze op haar Facebookpagina.

Intussen kreeg deze situatie een staartje. Er kwam heel wat reactie o.a. een nieuwe FB-pagina ‘Recht van de kiezer, annick als burgemeester’ die vlug door meer 400 facebookers gesteund werd. Er werden blijkbaar ook persoonlijke dreigementen op FB geuit tegenover de hr. Arnou. Deze heeft daarna verklaard dat hij zijn kandidatuur als burgemeester ter beschikking stelt of zoals hij het formuleert in de pers ‘De groep kan nu vrij beslissen wat er gebeurt’.
De voordrachtsakte voor het gesplitste mandaat van burgemeester is waarschijnlijk wel al verstuurd. Dat zou dan wel betekenen dat de groep niet vrij kan beslissen wat er gebeurt. Niemand kan meer dan één akte van voordracht ondertekenen voor dezelfde benoeming, staat er letterlijk in de nieuwe gemeentewet. En ja er is wel nog een mogelijkheid maar ik twijfel eraan of deze zal gebruikt worden. Er is immers nog de clausule dat de Vlaamse Regering om een nieuwe voordracht kan verzoeken. 
We zullen waarschijnlijk dus pas in januari te weten komen wat dit echt betekent. Het is dus niet met een persverklaring en een mondelinge overeenkomst alleen dat de keuze van de kiezer zal gerespecteerd worden. Ik duim er in ieder geval voor en hoop dat men zich niet verstopt achter juridische argumenten. Deze zijn tenslotte alleen ontstaan omdat men niet geluisterd heeft naar de wil van de kiezer, naar het woord van de bevolking. Het was nochtans heel duidelijk. 
Ik hoop dat we toch een bestuur krijgen da zal luisteren naar de bevolking, de valse start ten spijt, een bestuur dat zich ten volle inzet voor het welzijn van alle Zedelgemnaars.