De Dexia-redding – wat kost dat voor een Zedelgems gezin ?

Zedelgem bezat vroeger, via de Gemeentelijke Holding, voor bijna 850.000 euro Dexia-aandelen met mooie dividenden. Jaarlijks ruim 100.000 euro, schat ik. Bij de opgedrongen kapitaalsverhoging van 2009, kocht Zedelgem 30.967 nieuwe aandelen aan 8,26 €/aandeel of 11 € per inwoner. Zowat alle gemeenten deden mee, veelal in dezelfde mate. De Vlaamse uitschieters die voor meer dan 40 € per inwoners intekenden, waren Blankenberge (80 €), Oostende (54 €), Knokke-Heist (43 €) en Antwerpen (42 €)¹.

Op de nieuwe aandelen werd 13% beloofd, ongelooflijk veel maar de vroegere rendementen waren ook heel hoog geweest. Uiteindelijk was er 7% op de nieuwe aandelen, nog minder op de oude, voor Zedelgem was dit in totaal 31.079 € in 2010, veel minder dan vroeger. Met de vereffening van de Gemeentelijke Holding zijn de aandelen in rook opgegaan maar er zal iets gerecupereerd worden via de Vlaamse Gemeenschap (zodat het indirect toch door de Vlamingen betaald wordt). Adieu 1,1 miljoen € Dexia-aandelen, adieu rendementen, maar wel behoud van de rentelasten voor de leningen nu bij Dexia Bank België.

Klacht indienen bij de rechtbank, suggereerde Vlaams Belang. Ook al winnen we het proces, dan zal er toch geen schadevergoeding kunnen uitbetaald worden, repliceerde de schepen. Toen kwam een uitgebreide tussenkomst van sp.a-er Boffel. Het lange epistel samenvattend ging het over onverantwoorde speculatie met gemeentegeld en dus schuldig verzuim vanwege de gemeente en zakkenvullerij via de zitpenningen. Hij werd hierin deels gevolgd door Groen!. Raadslid Feys merkte terecht op dat vooraf steeds het advies gevraagd werd van de gemeente-ontvanger en dus iemand die vertrouwd is met deze moeilijke materie. Vooral de cynische opmerkingen vanuit sp.a-hoek hadden een hoog vaudeville gehalte : de grootste verliezers zijn voornamelijk steden met een socialistisch bestuur, die vroeger al veel Dexia-aandelen hadden en er meer dan gemiddeld bij kochten. Meer nog Jean Vandecasteele, de Oostendse sp.a-burgemeester was de enige West-Vlaamse bestuurder in de Gemeentelijke Holding. Ook Knokke-Heist met Lippens (broer van ...) als burgemeester is een grote verliezer. Je mag niet verwachten dat onze Zedelgemse raadsleden de risico's van zo'n kapitaalsverhoging beter kunnen inschatten.

De verliezen die we met zijn allen zullen moeten dragen, zijn enorm. De vereffening van de Gemeentelijke Holding bv. kost de Vlaamse regering, die door de federale onder druk gezet werd om deel te nemen aan het reddingsplan van Dexia, 265 miljoen euro of voor ieder Vlaams gezin ruim 100 euro. Zo komt o.m. de kindpremie voorzien voor volgend jaar in het gedrang. Dan hebben we het nog over de andere verliezen door het debacle van Dexia waarvan vandaag het aandeel nog minder dan een halve euro noteert en waarbij de federale regering nog voor een veel kapitaal borg staat.

We kunnen stellen dat de totale kost voor de Dexia-reddingsoperatie en de gevolgen ervan per gezin honderden euro of meer bedraagt. Daarom is het nodig dat men alle mogelijkheden gebruikt om te onderzoeken en te vinden wat er juist gebeurd is en wie hiervoor verantwoordelijkheid draagt. Het is een schande dat de traditionele partijen van ons land (inmiddels met uitzondering van sp.a maar hierin niet gevolgd door de PS) weigeren om een onderzoekscommissie in te stellen. Blijkbaar is het bestelen van gewone burgers door toppolitici geen misdaad of misdrijf meer.

1Cijfers van VVGS over de kapitaalverhoging Gemeentelijke Holding 2009 gepubliceerd in Het Nieuwsblad

Dexia, zoals ik het begreep.

“We wisten in 2008 al dat de Fransen eigenlijk een strategisch plan hadden om een eigen Franse bank af te splitsen van de Dexia-holding. In die tussenperiode werden er enorme liquiditeiten versast van België naar Parijs. Tegelijk werden alle risico's in België gezet,” (J. Crombez, sp.a in Knack, 2/11/2011)

Dexia Bank België is 'gered', ttz. teruggekocht door de Belgische regering voor 4 miljard euro. Dat is niet te duur als men geen rekening zou houden met de waarborg van meer dan vijftig miljard euro voor eventuele verliezen op de restbank, de 'bad (slechte) bank”: de groep is gesplitst in Dexia België, Dexia-Frankrijk en een restbank..

Hoezo teruggekocht? Ooit hadden we het Gemeentekrediet, eigendom van de gemeenten en provincies. Zowat 15 jaar terug kwam dit Gemeentekrediet in een stroomversnelling: groei door opkoop van Banque International à Luxembourg, naamsverandering tot Dexia inkoop/fusie met Crédit Local de France, uittrede van de overheid uit het kapitaal (om te voldoen aan de criteria om de Euro te kunnen invoeren) : de dubbelbank Dexia België-Frankrijk (de Dexia-holding) werd een private wereldbank waarvan de oorspronkelijke Belgische aandeelhouder, intussen Gemeentelijk Holding genaamd ongeveer de helft van het kapitaal bezat. Dexia-groep groeide, maakte winst, deed overnames o.a. van Artesia, zelf de fusie van Paribas België en Bacob (waardoor via Arco, het ACW een belangrijke aandeelhouder werd).

De Gemeentelijke Holding verzorgde zijn aandeelhouders met hoge dividenden (uit winst en omzettingen van aandelen) zodat het nog maar voor minder dan een zesde eigenaar is van de groep.

Dexia nam grote risico's om sneller te groeien. Het werd een hefboomfonds. Zo bezit het vandaag een 4 miljard Griekse staatspapier (= meer dan alle Nederlandse banken samen) en grote participaties in de Amerikaanse immobiliën. Toen werd het heel onzeker of dit ooit terugbetaald zou worden. De koers zakte in elkaar en de regering moest bijspringen om het failliet af te wenden. Ook de Gemeentelijke Holding vroeg zijn aandeelhouders om te helpen: met de belofte van een dividend van 13% (nota bene in volle bankencrisis) kochten de meeste gemeenten, ook Zedelgem een pak nieuwe aandelen, aan de prijs van 8,26 €/aandeel.

Toen werd het echte waanzin : een groot deel van de kapitaalinbreng werd geleend van Dexia met Dexia-aandelen als onderpand. De afbouw van verliesposten verliep trager dan verwacht, de koers zakte enorm, andere banken wilden niet meer lenen, het liquide geld werd versluisd van Dexia België naar Dexia Frankrijk maar de Dexia-groep was virtueel failliet. De Belgische en Franse overheid brachten de redding door splitsing waarbij onze regering van lopende zaken 4 miljard euro betaalde om Dexia-België terug te kopen en zorgde voor een waarborg op de restbank van ruim 50 miljard. Door deze opsplitsing mocht de Gemeentelijke Holding Dexia niet meer inschrijven aan 8,26 € maar aan de reële koers van ongeveer 1/10 : het negatief vermogen (het gat in de kas) van deze holding werd ongeveer 900 miljoen euro en besliste men om (binnenkort) over te gaan naar een vereffening: de aandelen én de inkomsten via royale dividenden van de gemeenten zijn verdwenen als sneeuw voor de zon.

Uit de hoorzittingen blijkt dat er toch veel onregelmatigheden gebeurd zijn, dat getuigen zoals L. Coene (Nationale Bank) zich verstoppen achter het beroepsgeheim of J.P. Servais (CBFA, voorheen Bankcommissie) achter mogelijke grote gevolgen van het vrijgeven van informatie. Toch weigeren de traditionele partijen nog steeds om een parlementaire onderzoekscommissie op te richten. De beheerders van Dexia en van de Gemeentelijke Holding (toppolitici van de traditionele partijen die hier een bij-jobke hadden van jaarlijks 20.000 € bruto, zonder de zitpenningen) zeggen nu met zijn allen dat ze niets verkeerd gedaan hebben. Ja, de stinkende potjes moeten gedekt blijven en de gewone burger betaalt het gelag.