De laatste gemeenteraad (24 november) was, naar gewoonte, nogal lauw. Alsof het die avond voetbal was, alsof iedereen nog een andere afspraak had, werd de agenda op een drafje afgemaald. Kortom, een gemeenteraadszitting om vlug te vergeten. Doen we dan ook, dus zeker keer iets over onze toekomstige federale regering.
In november is het vlug gegaan. We hebben een regeerakkoord. Met de tweeloop van een extreem hoge rente voor staatspapier en een eerste daling van de rating voor België tegen het hoofd van de twijfelende Di Rupo, werd plots alles mogelijk. In enkele weken tijd kwam er een begroting met een tekort van minder dan 3%. Daarbij ging men uit van een groei van 0,8% terwijl internationale specialisten stellen dat de groei misschien zelfs negatief zou kunnen worden. Indien men hiermee en met het kosten van de reddingsoperatie (?) van Dexia (inclusief de waarborg van de Arco-beleggers/spaarders) dan zou enkele miljarden meer moeten bespaard worden en dus zou dit niet in evenwicht kunnen gehouden worden met de eisen van de Waalse vakbonden en met de Europese eis om onder de 3% te blijven. Met de andere Europese eisen voor een gezonde begroting werd geen rekening gehouden. In enkele dagen daarna was de rest van akkoord rond. Hopen maar dat Europa de inspanningen apprecieert en geen monsterboete oplegt.
Laat ons positief blijven, het akkoord is er. Nu zullen we zien wat de voorkeur krijgt, het belang van het land of de postjes. Zal men zich spiegelen aan de Vlaamse regering waar N-VA het belangrijk vond om in moeilijke tijden het voorbeeld te geven: het aantal ministers ging van 11 naar 9, de kabinetten werden met ruim 40% verminderd (van 500 tot 288), N-VA-er Peumans vroeg zelf om zijn wedde als parlementsvoorzitter te verminderen en in de toekomst wordt er gesnoeid in de wedde van ministers en parlementairen en in een eventuele opstapvergoeding. Met zo'n voorbeeld krijg je er begrip voor dat er financieel minder mogelijk is dan voorheen.
Straks zien we of in de regering Di Rupo 1 het aantal ministers van 15 naar 12 gaat. 12 is eigenlijk een perfect getal om te verdelen onder 6 partijen : de verdeling van de bevoegdheden kan dan in evenredigheid gebracht worden met het relatief belang van iedere partij. Of zal men het nog eens goed inpeperen dan het een regering is die gedomineerd wordt door franstaligen, waar de Vlaamse meerderheid als tweederangsburgers beschouwd worden : de Vlamingen die 60% van de bevolking uitmaken zullen misschien moeten slikken dat het aantal Vlaamse ministers een minderheid zal zijn. Zal men de overbodige staatssecretarissen afschaffen? Zal men het aantal kabinetsleden van 900 terugbrengen tot niet meer dan 550?
Of wordt het alleen de burger die moet besparen en gaat de graaicultuur lustig verder?
Eerst zien zei de blinde !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten